De echte uitvinder van de toverlantaarn.
 

Christiaan Huygens, geboren op 14 april 1629 in Den Haag, was een Nederlandse wiskundige, astronoom en natuurkundige die, onder andere, de golftheorie van het licht tot stand bracht, de echte vorm van de ringen van Saturnus ontdekte en het slingeruurwerk uitvond. Hij probeerde ook een motor te construeren door gebruik te maken van de explosieve werking van buskruit.

Huygens kwam uit een welvarende en voorname familie. Al op jonge leeftijd toonde Christiaan een opvallend grote aanleg voor mechanica en een talent voor tekenen en wiskunde. In 1645 ging hij naar de universiteit van Leiden, waar hij wiskunde en rechten studeerde. In 1655 bezocht hij voor de eerste keer Parijs, waar zijn voorname afkomst hem toegang verschafte tot de hoogste intellectuele en maatschappelijke kringen. Hij woonde in Parijs van 1666 tot 1681.

De eerste verwijzing naar een projectielantaarn vinden we in Huygens manuscript van 1659 (Oevres completes, deel XXII). In een korte en waarschijnlijk onvolledige opsomming van zijn uitvindingen wordt la laterne magique genoemd, de toverlantaarn. Meer verwijzingen naar bezigheden van Huygens die verband houden met de toverlantaarn vinden we in hetzelfde deel van zijn Oevres, pag. 197. Op deze pagina staan negen schetsen, vier daarvan omcirkeld, van skeletten in houdingen van levende personen, met het bijschrift: “Pour des répresentation par le moyen de verres convexes à la lampe” (Om te vertonen met behulp van convexe glazen op de lamp).  Ook de correspondentie met zijn vriend, de Franse ingenieur P. Petit, bevat veel verwijzingen naar de toverlantaarn. In november 1664 informeerde Petit naar de afmetingen en de constructie van de lantaarn van Huygens. Deze brief is bijzonder interessant omdat zij de oudste schets van een toverlantaarn bevat, voor zover bekend. Waarschijnlijk gaat het over de lantaarn die hij gebruikte om de plaatjes van de skeletten te projecteren.