Toverlantaarn - Lewis Carroll's Alice in Wonderland deel 2.

Lewis Carroll's

Andere sets toverlantaarnplaten die het verhaal van Alice in Wonderland vertellen

	Een drietal lantaarnplaten uit een grote set met de hand geschilderde toverlantaarnplaten, in 1876 geschilderd door W. R. Hill, die vertoond werden in het Royal Polytechnic Institution, Londen, dat vermaard was om haar spectaculaire toverlantaarnvoorstellingen waarbij wel zes enorme toverlantaarns werden gebruikt.

Deze bijzonder grote lantaarnplaten meten maar liefst acht inch (20,3 cm) bij vijf inch (12,7 cm)!

	Alice's Adventures in Wonderland. Een set van 42 lantaarnplaten gemaakt door York & Son, London. De set heeft als titel 'Alice's Adventures in Wonderland'. Alle platen hebben een etiket in de hoeken met de teksten: 'ALICE IN WONDERLAND' en 'By permission of MACMILLAN & Co.'. De lantaarnplaten zijn gemaakt naar de originele illustraties van Sir John Tenniel. In deze grote set vinden we ook de scènes die we misten in de set van Butcher, zoals de 'Drink Me'-scène.

1. The Rabbit actually took a watch out of his waistcoat-pocket.	2. She came upon a low curtain she had not noticed before.	3. Tied round the neck of the bottle was a paper label, with the words, Drink Me.

4. 'Now I'm opening out like the largest telescope that ever was'.	5. The Rabbit started violently, dropped the white kid gloves and fan.	6. Splash! she was up to her chin in salt water.

7. It was only a mouse that had slipped in like herself.	8. They all sat down at once in a large ring with the mouse in the middle.	9. 'Hand it over here,' said the Dodo.

10. She put one arm out of the window and one foot up the chimney.	11. She suddenly put out her hand and made a snatch in the air.	12. 'Something comes at me like a jack-in-the-box, and up I goes like a sky-rocket.

13. She picked up a little bit of stick and held it up to the puppy.	14. The caterpillar and Alice looked at each other for some time in silence.	15. 'And yet you incessantly stand on your head'.

16. 'Yet you turned a back somersault in at the door'.	17. 'Yet you finished the goose with the bones and the beak'.	18. 'Yet you balanced an eagle on the end of your nose'.

19. The fish-footman began by producing from under his arm a great letter.	20. The duchess was sitting on a three-legged stool in the middle, nursing a baby.	21. 'Now, what am I to do with this creature when I get home'.

22. Oh, you can't help that,' said the cat, 'we're all mad here'.	23. And this time it vanished slowly, beginning with the end of the tail.	24. The hatter opened his eyes very wide on hearing this.

25. 'It goes on, you know,' the hatter continued, 'in this way'.	26. They were trying to put the dormouse into the teapot.	27. 'I couldn't help it,' said Five, in a sulky tone, 'Seven jogged my elbow'.

28. 'What's your name, child'.	29. The chief difficulty Alice found at first was in managing her flamingo.	30. The king's argument was that anything that had a head could be beheaded.

31. 'I am glad to see you again,' said the duchess, as she tucked her arm affectionately into Alice's.	32. If you don't know what a gryphon is, look at the picture.	33. 'Once,' said the mock turtle, with a sigh, 'I was a real turtle'.


34. So they began solemnly dancing round and round Alice.	35. 'You have baked me too brown, I must sugar my hair'.	36. The knave was standing before them in chains.

37. The white rabbit blew three blasts on his trumpet, and called out 'First witness'.	38. The wretched hatter trembled, so that he shook both his shoes off.	39. The hatter hurriedly left the court without even waiting to put on his shoes.

40. She jumped up in such a hurry that she tripped over the jury box.	41. 'Why, there they are!' said the king triumphantly, pointing to the tarts on the table.	42. At this the whole pack rose up into the air, and came flying down upon her.
Dezelfde set werd ook uitgegeven in een ongekleurde zwart/wit uitvoering.

Tied round the neck of the bottle was a paper label, with the words, Drink Me.	The Rabbit started violently, dropped the white kid gloves and fan.	Splash! she was up to her chin in salt water.
The Walrus and the Carpenter speaking to the Oysters.

The Walrus and the Carpenter speaking to the Oysters (De Walrus en de Timmerman sprekend tot de Oesters), zoals zij geportretteerd werden door illustrator John Tenniel voor een gedicht van Lewis Carroll dat verscheen in zijn boek Through the Looking-Glass, gepubliceerd in december 1871. Het gedicht wordt voorgedragen in hoofdstuk vier, door Tiedeldom en Tiedeldie voor Alice.
Alice Through the Looking Glass Acht glazen toverlantaarnplaten van 8,2 x 8,2 cm, gemonteerd in een houten frame van 10 x 18 cm. Onderstaande platen maken deel uit van een veel grotere serie. Papieren etiketten op de frames met de gedrukte tekst: H.W. TAUNT & Co., Lantern Slide, Manufacturers AND ENTERTAINERS, OXFORD - DIA'S, LANTAARNS, and Every Requisite, LET ON HIRE. Op de etiketten staan ook met de handgeschreven titels.



Zonder etiket	#6 The White Knight is sliding down the poker

#38 She had never seen such a strange looking soldier	#15 A moment after


#10 Face to face with the Red Queen	#4 The chessmen were walking about two # two	#25 You look better now
Henry William Taunt (1842-1922) was een professionele fotograaf, auteur, uitgever en entertainer gevestigd in Oxford, Engeland. Zijn geboortenaam was William Henry Taunt, die hij gebruikte tot ten minste zijn huwelijk in 1863. In 1871 stond hij de rest van zijn leven bekend als Henry William Taunt. In 1856, op 14-jarige leeftijd, trad Taunt toe tot de staf van Edward Bracher, de eerste commerciële fotograaf van Oxford. Aanvankelijk was Taunt een algemeen assistent, maar Bracher promoveerde hem en in 1858 nam Taunt zijn eerste foto's voor Bracher. In 1863 verkocht Bracher zijn bedrijf aan de heren Wheeler en Day, die Taunt aanhielden als fotografisch manager. In 1868 richtte Taunt zijn eigen fotografisch bedrijf op. In februari 1873 hield hij een kinderfeestje in het toenmalige stadhuis van Oxford. Dit werd de eerste van een lange reeks kinderevenementen die Taunt organiseerde en waarvoor hij veel van het entertainment schreef. Tegen 1874 omvatte dit amusement ook toverlantaarnvoorstellingen.
	Ze ging zitten met gesloten ogen, half gelovend dat ze nog in Wonderland was, hoewel ze wist dat ze haar ogen alleen maar hoefde te openen om alles weer terug te laten keren naar de werkelijkheid - het gras zou weer gewoon ruisen in de wind, en de vijver zou kabbelen tegen het golvende riet - de tinkelende theekopjes zouden veranderen in rinkelende schaapsbellen en de schelle kreten van de Koningin zouden overgaan in het stemgeluid van de herdersjongen - en het niezen van de baby, het gekrijs van de Griffioen, en al die andere vreemde geluiden, zouden veranderen (dat wist ze) in het wanordelijke gedruis van het drukke boerenerf - terwijl het loeien van het vee in de verte de plaats in zou nemen van het heftige snikken van Soepschildpad.