Toverlantaarns Watson & Sons. deel 2.

Toverlantaarns, vervaardigd door
W. Watson & Sons
deel 2.

Er stond eens een toverlantaarn op Marktplaats....... Het was een Engelse, mahoniehouten lantaarn met veel aantrekkelijke delen van messing. De fabrikant was W. Watson & Sons. De vraagprijs was laag en dat mocht ook wel, want de staat waarin de lantaarn zich bevond was ronduit erbarmelijk, daarover lieten de bijgesloten foto's geen twijfel bestaan. Toch bleek na ontvangst van de lantaarn dat de staat waarin hij zich bevond nog erbarmelijker was dan al werd verwacht. Veel vuil, roest, krassen, beschadigingen, bladderende lak, ondeskundig toegevoegde delen zoals een vreemde schakelaar op de zijwand, enz. En dan nog het aller, allerergste.......het bleek dat de lantaarn ooit in brand had gestaan, waardoor grote delen van het hout volkomen verbrand en verkoold waren! Het was niet alleen maar ellende. Positief was dat er geen onderdelen ontbraken. De condensor was aanwezig en niet gebarsten of anderszins beschadigd. Een eenvoudige schoorsteen stond op het dak en binnenin de lantaarn stond een elektrische lamp met reflector. Ook de projectielens was aanwezig, maar deze zou wel vervangen worden door een andere lens die beter paste bij de allure van deze toverlantaarn.


De vraag waar de webmaster, want hij was degene die deze dubieuze aankoop had gedaan, mee worstelde was: 'Is hier nog ooit iets moois van te maken? Is deze toverlantaarn nog te redden?' Het antwoord op deze prangende vraag wist de webmaster eigenlijk wel. Wanneer er één was die dit wonder zou kunnen verrichten, dan was dat zijn vriend die wel voor hetere vuren had gestaan, de buitengewoon deskundige restaurateur Charles Barten. Na veel overleg en nog meer twijfels werd besloten een meerdaagse sessie te beleggen waarin zij gezamenlijk een wonder tot stand zouden gaan brengen....... De restauratie van een in een zeer deplorabele staat verkerende toverlantaarn.

Op de voorgrond de gedemonteerde Watson, op de achtergrond rechts de Magister Charles Barten en links de tovenaarsleerling, webmaster Henc. Nog meer op de achtergrond de ogenschijnlijke warboel in de werkruimte van Charles waaruit hij toch steeds feilloos het juiste gereedschap of passende schroefje weet te plukken. Laten wij thans in gepaste eerbied en stilte wat werkzaamheden volgen:











Na drie dagen keihard werken........









Istie mooi of niet?


Met heel veel dank aan Charles Barten, zonder wie dit verhaal geen happy end zou hebben gehad.

Vraag van de webmaster aan de webmaster:
Wat vond je nu het leukste aan dit project?
Antwoord: In de eerste plaats natuurlijk de samenwerking met Charles die steeds heel harmonieus verliep. Ik heb veel handigheidjes van hem geleerd die ik vast later nog wel zal kunnen toepassen. Het leukste onderdeel van onze werkzaamheden vond ik het klapdeurtje aan de achterkant. Al het andere werd door anderen gemaakt en door ons wat opgelapt of gerepareerd. Het achterdeurtje was niet aanwezig en dus moesten we helemaal zelf uitvogelen hoe dit geweest zou kunnen zijn en wat wij ervan zouden kunnen gaan maken. Het is een zeer geslaagd deurtje geworden. Bij de kringloop kocht ik een zwart jurkje waaruit een rechthoekig stuk stof geknipt werd. Een handige naaister maakte er een keurig gordijntje van.